Mete'ye Not :)
Teni pamuktan daha narin, elleri neredeyse saydam, minnacık Mete'm dün akşam biraz gecikmeli de olsa ilk kez anneciğinin karnından bana sinyal gönderdin. O kıpırtıların beni nasıl mutlu etti nasıl... Seninle iletişime geçebilmek ne kadar harika bir his! İnsan görmeden özler mi birini? Özlüyor ya işte! Çok özledim seni kaymağım. Ağabeyin balım, sen kaymağımsın benim:) Çünkü çok kıymetlimsiniz ikiniz de... İnşallah doğduğunda kulağına fısıldayacağım ninnileri, beni herkesten daha çok seveceğinin hayalini düşünerek, her sabah ama her sabah Allah'ın seni koruması ve sağlıkla kucağımıza gelmen için dua ediyorum... O mum gibi parmaklarının; elime, yüzüme dokunacağı, bize sımsıkı tutunup hayatla mücadelenin başlayacağı günleri bekliyoruz. Seni çok özledik bebeğim. Gözlerini, yüzünü, saç rengini, huyunu suyunu tahayyül etmeye çalışıyoruz. Aynı Kaan'ımızda olduğu gibi. Ağabeyciğinle akşamları seni seviyoruz aramızda anneciğin olsa da:)