Bengü Öner

Güzel bir haberi paylaşacağım... Teyze oldum! Kaan bebek dünyaya gözlerini açtı. İlk gördüğüm anda hayat kaynağım oldu bile... Beklediğimize, meraklandığımıza değdi. Kokusunu içime çekmek için akşamı zor ettiğim bu günlerde benden daha mutlu bir insan olamaz herhalde... Dünyanın en güzel annesi de en tatlı bebeği de gayet iyi. Büyük mucizeyi bize bağışladığı için Allah'a ne kadar şükretsek az... Bu dönemde yanımızda olan bütün dostlara çok teşekkür ederim. Mutluluk gerçekten paylaştıkça çoğalıyor... Hoşgeldin ponçiğim :)

Gidişiyle seni yatak döşek ağlatan insanı, üzerinden yıllar ve insanlar geçince gördüğünde, çok garip hissediyorsun. Çünkü elinde en ‘masum’ hali kalmış oluyor. Hayat kabuklarını sevmiyor. Yaralarını devamlı taze tutuyor ama… İlacını da aynı anda zerk ediyor. İstiridyenin acılar içinde inci yapışı gibi, içindeki zehri toplayıp güzel bir şeye dönüştürüyorsun, bu kez de inci’n tatlı geliyor ele… Sen, acılarınla güzelleşiyorsun. Acılarınla seviyor seni insanlar. Kötü dediğin şeyden sonra o kadar kötü şeyle karşılaşıyorsun ki… Kötüye bakış açın değişiyor. Bazen seviyorsun bile 'kötü'yü… Seni ağlatan şeylere, zaman denen garip hekim sayesinde gülebiliyorsun. Yıllar önce herhangi bir yerin herhangi bir köşesindeki merdivenlerde son kez baktığın gözleri tekrar görünce, için sıcacık olabiliyor. Her şeyi unutmak böyle bir şey işte… Sen unutmasan da unutturuyorlar… Gözlerin uzaklara öylece daldığı an, boğulduğun yerden çıkartan içten bir gülümseme elinden tutabiliyor.

Şimdi teyze olma arifesinde olduğumdan dolayı çocuk gelişimi konusuyla yakından ilgileniyorum. Özellikle bir kadının bir erkeği anlayarak, erkek çocuğu yetiştirmesi oldukça zor bir iş. Kız çocuğu yetiştirirken farklı davranılması gereken konularda, sözkonusu erkek çocuksa, daha başka davranmak gerekiyor. Bu yüzden yeni annelere ileride kulaklarının çınlamaması için tavsiyelerde bulunacağım. Maksimum 20 sene sonra söylediklerimin kıymetini anlayacaksınız. Duygu Sömürüsüyle Büyütmeyin! Yoksa hatun kişi gibi karşınızda kırım kırım kırılan, trip atmaktan çekilmez hale gelen bir kişilik şekillenir. Karşısındaki kadın ağlayınca dalga geçen bu bünye, kendisi ağlayamadığı her durumu günümüzde trip, gider, atar vs olarak adlandırılan garip davranış bozukluğu şeklinde dışa vurur. Ne duysa "tamam!" der, sonra da ayazda kalmış köpek yavrusu gibi karşısındakinden umut ışığı bekler. Sümüğümsü Yapıya Dikkat! Halk arasında "hanım köylü" tabiri kullanılan, literatürdeki adını bilmed

Sabahları iş durumundan, servisle yolculuk ediyorum. Toplu taşıma kullanmayıp yanındaki amcayı göbeğinden öpmek üzere işe gitmezse, sağa sola bakabiliyormuş insan... Ben de fırsattan istifade etrafı incelemeye başladım. Yolda giderken gördüğüm yazıları okumak benim için saplantı ya da bir nevi hobi gibi... O kadar ki, okuma yazmam yokken de yanımdakilere okuturdum... Elime ne geçecekse... (Korkacak bir durum yok, şu an kendim okuyabiliyorum. Rahat bir nefes alıp, tırsmadan yanıma gelebilirsiniz... ) Geçen gün yine okuya üfleye işe giderken gördüğüm isimlere takıldım kaldım. Yavuz Selim otobüs durağından geçtik, o sırada Turan Tekstil yazısı gözüme çarptı... Osmanlı Cam mozaik tabelasını görünce daha da şaşırdım. Daha kendimi toparlayamamıştım ki Fetih Apartmanı "pes" dedirtti. 5 dakikada hızlandırılmış tarih dersinde olmadığıma göre ortada bir gariplik olduğuna karar verdim. Tamam! İngilizce mevzusunda toplumca hassasız, konuşurken bile turist muamelesi yapıp, Türkçe karşılığ

Tamam gelişmeleri takip etmek güzel şey ama şu sürü psikolojimizden vazgeçsek de her gördüğümüz ekmek kırıntısına çil yavrusu edasıyla koşturmasak, dünya daha yaşanılası bir yer olmaz mı? Olmaz! Ama bunun konumuzla alakası yok. Küçücük ampulcükleri birleştirip hareketli, gösterili tabela yapma akımına karşı mağlup durumdayız. İlk ne zaman başladı? Kim başlattı? Bilmiyorum ama, olayın boyutlarının idrakına, bir akşam eve dönerken şiddetli göz ağrısıyla vardım. İhtiyacı olan da kullanmış olmayan da... Sağa dönüyorum kırmızı "eczane" yazısı yanıp sönüyor, sola dönüyorum "kasap" resmen bağırıyor. Sağa sola akan yazılar, dürümcünün tabelasında tek tek beliren harfler en sonunda ustanın adını oluşturuyor, biz de bu sonuca sevinip çılgınlar gibi eğleniyoruz! Sokakta resmen görüntüler feryatlar içinde! Bir telaşa giriyorsun ister istemez... Dürümcüsünden, giyimcisine herkes yanıp sönüyor, kayıyor, aşağıdan yukarı akıyor... Tam cümbüş var! Vay arkadaş! "Taze yufka bulu

Tarih için önemli bir gün olmasıyla dikkat çeken bu soğuk kış gününde neler olmuş kronolojik olmayarak bakalım istedim... 4 Şubat, Gregoryen Takvimi'ne göre yılın 35. günüdür. 2010 Son yıllarda gelmiş geçmiş en büyük yalan söyleyici anonim Türk kahramanının ölüm yıldönümü 1789 George Washington ABD'nin ilk başkanı seçildi. 1936 Anneannem doğdu 2010 İçten pazarlık ve çaktırmadan iş becerme kabiliyetleri ödüllerinin, alanında başka rakibi olmadığı için tek bir kişiye verilmesi uygun görüldü. 1943 II. Dünya Savaşı: Stalingrad muharebesi sona erdi. 2010 Gece 11 sularında başlayan iç savaş sabaha karşı sona erdi. 1957 İlk nükleer denizaltı olan USS Nautilus (SSN-571), yüzeye hiç çıkmadan 60,000 deniz mili katederek, Jules Verne' ünlü romanı "Denizler Altında 20,000 Fersah" 'taki hayali Nautilus denizaltısının dayanıklılığı hayata geçirmiş oldu. 2010 Ciğeri kedilere verilse "mundar" dedirten göç meraklılarının yurdu terk etme hazırlıkları ufaktan başladı 1