Bengü Öner

Geçtiğimiz günlerde, hayatımda kendimden şikayetçi olduğum ve değiştiremediğim tek şey olan sivilcelerimden köklü bir çözümle kurtulma kararı aldım. Tabi ki "Amaca giden yolda çekilen çile kutsaldır." Biliyordum. Ama çilenin boyu epey uzun olduğundan belki birilerine de benim deneyimlerim ilaç olur diyerekten Roaccutane Günlükleri tutmaya karar verdim. Roaccutane'ın çok kuvvetli bir ilaç olduğunu biliyordum. Uzman doktorun kan ve kolestrol değerlerimi iyice analiz etmesinden sonra ilacı kullanacak olmam güven verdi. Tabi bu kuvvetli ilaçtan ben bile tırsıyorsam, sivilcelerim 'çamaşır suyu reklamlarındaki mikroplar gibi kaçacak nihahaha!' şeklinde bir hayale kapılmam yersiz olmuş... Birçok yan etkisi, farklı bünyelere farklı etkiler bırakırken Bengü üzerindeki izleri paylaşmakta yarar var:) 9 Eylül 2011 itibariyle, E vitamini takviyesiyle günde 20 mg dozda başladığım Roaccutane'ın bendeki etkileri... İlk hafta (4-5 gün) gecenin en kör saatlerinde "uykum b

Küçükken ablamla günün herhangi bir saatinde, misal elma yesek, annem gelip "Aaa kızım şimdi elma yemenin zamanı mı?" derdi. Yıllarca anlam veremediğimiz bu cümleye güldük durduk. "Elma yemenin zamanı mı olur?" dedik. Ama oluyormuş. Zamansız yediğin elmadan zehirlenince anlıyorsun! Her şeyin bir zamanı varmış... Zamanında başıma gelen olaylardan yola çıkarak konuşuyorum yola kiminle çıktığın ve kiminle kaldığın çok önemli... Çıktığın yolda yalnız kaldıkça gelene- gidene aldırış etmemeyi öğreniyorsun çünkü. Olmayan şeylerin arkasından ağlamanın, çocuk gibi yalvarmanın ne kadar gereksiz olduğunu biraz geç de olsa anlıyorsun. Olmayan şeyin sonradan her seferinde "iyi ki olmamış!" dedirtmesinin verdiği şaşkınlığın bunu anlamamda katkısı büyük tabii... İnsan belli aşamalardan geçmeden, acıları yüklenmeden, kalbi kırılmadan insan olmuyor. Etrafımızda insan olamayan canlıların dolaşmasını da buna bağlıyorum zaten. (biliyorum çok iyimser düşünüyorum:)) Edindiğim d