Ben neden mi böyle oldum?
Son zamanlarda, devamlı söylenen bir insan haline geldiğim için hayata ve etrafımdaki olaylara da söylenir oldum. Bir kısır döngünün içindeyim galiba. Bıcırdıyorum ama bir de bana sorun "neden?" diye. Çok net cevaplar veremem. Hatta size güvenmiyorsam, lafı gevelerim. O yüzden sormayabilirsiniz. Siz bilirsiniz. Neyse... Diyeceğim o ki; benimle uğraşacağı vakitte kariyerine, kendi hayatına odaklansaydı, şimdi CEO'luğunu kutlayıp, çocuklarına gıptayla bakacağım insanlar; bitmeyen sansasyonlarıyla benim gibi muhlis insanı bile çileden çıkardılar. Ayrıca hiçbir tersliğe ağzını açmadan "haa huu" deyip, otorite gözden kaybolunca ağlaşan insanlar yüzünden, ben söyleyeceklerimi kendime saklayamaz oldum. Bana gelip ağlaya ağlaya beni de şişirdiniz aga! Sonuç ne mi? Metrobüste, ofiste, evde, markette, gittiğim sinemada, restaurantta, sokakta, hatta affedersiniz tuvalette bile her tersliğe bıcırdayan, hep muhalefet yapan insan ben oldum. "Gıcık."