Önünüzden yiyiniz!
Büyüdükçe anlıyorum ki; hayat değil, insanlar yoruyor gerçekten. İçimizdeki kinin, öfkenin, hasedin ne kadar aşmış ve coşmuş olduğunu en yakın çevremizden de dünyanın halinden de anlayabiliriz. Makro ölçekte güçlü olan güçsüzü katledip, soyarken, mikro ölçekte de dedikodu ve hasetle insanlar kasıp kavruluyor. Neyse benim söyleyeceklerim dünyayı kurtarmak adına değil biraz had bilmek ve haset adına... İnsanları kınarken iki kez düşünmek adına... Hz. Muhammed'in de söylediği gibi kınadığımızı yaşamadan ölmeyeceğiz. Her şey hepimizin başına geldiği halde ve anın garantisi olmadığı halde neden bu kadar burnumuz kalkık anlamıyorum? Sadece biraz farkındalık yaratmak için yazıyorum farkında olduğum bazı şeyleri... Başkasının çocuğunun şımarıklığını kınayan kadının çocuğu bir baş belası olarak yetişebiliyor ne yazık ki. Boşanan bir komşusunu hangi gönül ağrılarına katlandığını, kaç gece ağlamaktan yastığını ıslattığını bilmeden "dul" diye damgalay