Hepimiz Soyaçekimiz!
Dün gece, yine her gece olduğu gibi gecenin kör saatinde uyanıp, telefonumun saatine amaçsızca bakınca dank etti! Hepimiz soyaçekiyoruz.
Her seferinde kendi kendimi telkin amacıyla içimden "Ulan kaçsa kaç yat zıbar işte!" desem de bir sonuç alıp kendime engel olamıyorum. Sanırım kendimi rehabilite yöntemlerimde bazı "kaba" hatlı hatalar var.:)
Soyaçekim kesinlikle var. Çünkü yıllarca gecenin her saati, akrep ve yelkovan durakları kendinden fosforlu saatinden, gümrük muhafaza ekiplerine taş çıkartan kontrol işlemleri yaparak; kim su içmeye, kim hacet gidermeye kalktı raporu veren rahmetli anneanneciğimle az dalga geçmedim.
"Hamaaan! yatsın uyusun ya işte" diyordum. Yatılmıyormuş.
Nihayetinde aslında hepimiz, eleştirdiğimiz çoğu yönleri de dahil, atalarımıza, analarımıza çekiyoruz.
Bunu aslında titizliğiyle yıllarca dalga geçtiğimiz, yer yer bezdiğimiz, ablamla fısfıs çekiştirdiğimiz sevgili annemizin; adeta beynimize bir çip yerleştirerek bizi kendimizden de habersiz birer acar ajan olarak yetiştirdiğini farkettiğimizde de anlamıştık.
Ablamla hayatımızın ilk başbaşa, kız kıza, kurt dökme, özgürlüğün tadını çıkarma imkanı olan, kısa süreli yaz tatilimize çıktığımızda "yaptıklarımız ve annemin üzerimizdeki etkisi"nin yanında, Total Recall'de neidüğünü kendisi bile anlayamayan Arnold Schwarzenegger abimizin dramı, diz çöker tövbe isterdi.
Tatilin kısa bir özetini yapacak olursam...
Butik otelimize gittik, otelin tahsis ettiği odaya girip eşyaları bıraktık, aynı hızla -hatta hiç planlamadan- sanki önünden geçiyormuşcasına markete girip, bilimum temizlik malzemesi, eldiven, çamaşır suyu, cif, vs alıp, balkon demirlerinden, duşakabine kadar elimizin kolumuzun değebileceği her alanı temizledik.
Kendimize geldiğimizde akşam olmuştu ve ne yazık ki biz de, annemin her temizlikten sonra suratına yerleşen o yorgunlukla karışık, damağında zafer tadı, başı dik mağrur ifadesi ve pis gülümseyişiyle küçük birer annecik olarak birbirimize bakıyorduk.
Kalacağımız 4 yıldızlı otelde yüksek talihimiz dolayısıyla, 4 oda değiştirmemiz ve 4'üne de aynı işlemi yaptığımız düşünülürse çok eğlenceli, tadı damakta kalan tatilimizin hızlandırılmış bir temizlik kampı olarak annem tarafından organize edildiği bile düşünülebilir. Boş kalan vakitlerimizde de denize girmiştik.
Nihayetinde sevdiğimiz özelliklerin zaten farkında değiliz ama eleştirdiklerimizle bile, istesek de istemesek de hepimiz birer anne, anneanneyiz!
Şimdi siz de bünyenizde barınan ata yadigarları için ufak bir flashback yapıp "hakkaten yauu!" aşamasına geçebilirsiniz.
Hörmetler
Her seferinde kendi kendimi telkin amacıyla içimden "Ulan kaçsa kaç yat zıbar işte!" desem de bir sonuç alıp kendime engel olamıyorum. Sanırım kendimi rehabilite yöntemlerimde bazı "kaba" hatlı hatalar var.:)
Soyaçekim kesinlikle var. Çünkü yıllarca gecenin her saati, akrep ve yelkovan durakları kendinden fosforlu saatinden, gümrük muhafaza ekiplerine taş çıkartan kontrol işlemleri yaparak; kim su içmeye, kim hacet gidermeye kalktı raporu veren rahmetli anneanneciğimle az dalga geçmedim.
"Hamaaan! yatsın uyusun ya işte" diyordum. Yatılmıyormuş.
Nihayetinde aslında hepimiz, eleştirdiğimiz çoğu yönleri de dahil, atalarımıza, analarımıza çekiyoruz.
Bunu aslında titizliğiyle yıllarca dalga geçtiğimiz, yer yer bezdiğimiz, ablamla fısfıs çekiştirdiğimiz sevgili annemizin; adeta beynimize bir çip yerleştirerek bizi kendimizden de habersiz birer acar ajan olarak yetiştirdiğini farkettiğimizde de anlamıştık.
Ablamla hayatımızın ilk başbaşa, kız kıza, kurt dökme, özgürlüğün tadını çıkarma imkanı olan, kısa süreli yaz tatilimize çıktığımızda "yaptıklarımız ve annemin üzerimizdeki etkisi"nin yanında, Total Recall'de neidüğünü kendisi bile anlayamayan Arnold Schwarzenegger abimizin dramı, diz çöker tövbe isterdi.
Tatilin kısa bir özetini yapacak olursam...
Butik otelimize gittik, otelin tahsis ettiği odaya girip eşyaları bıraktık, aynı hızla -hatta hiç planlamadan- sanki önünden geçiyormuşcasına markete girip, bilimum temizlik malzemesi, eldiven, çamaşır suyu, cif, vs alıp, balkon demirlerinden, duşakabine kadar elimizin kolumuzun değebileceği her alanı temizledik.
Kendimize geldiğimizde akşam olmuştu ve ne yazık ki biz de, annemin her temizlikten sonra suratına yerleşen o yorgunlukla karışık, damağında zafer tadı, başı dik mağrur ifadesi ve pis gülümseyişiyle küçük birer annecik olarak birbirimize bakıyorduk.
Kalacağımız 4 yıldızlı otelde yüksek talihimiz dolayısıyla, 4 oda değiştirmemiz ve 4'üne de aynı işlemi yaptığımız düşünülürse çok eğlenceli, tadı damakta kalan tatilimizin hızlandırılmış bir temizlik kampı olarak annem tarafından organize edildiği bile düşünülebilir. Boş kalan vakitlerimizde de denize girmiştik.
Nihayetinde sevdiğimiz özelliklerin zaten farkında değiliz ama eleştirdiklerimizle bile, istesek de istemesek de hepimiz birer anne, anneanneyiz!
Şimdi siz de bünyenizde barınan ata yadigarları için ufak bir flashback yapıp "hakkaten yauu!" aşamasına geçebilirsiniz.
Hörmetler
Yorumlar
Yorum Gönder