Paylaşalım efenim ;)
Çocukluğu boyunca her kendince "muhteşem" şeyi biriyle paylaşma ihtiyacı hisseden biriysen, yalnız değilsin! +1 yaz beni lütfen :)
Daha el kadar bebeyken bile ablamı dürtükleyip gördüğüm onca muhteşem, şaşırtıcı şeyi -anında- paylaşmak isterdim. Büyüdükçe dürtüklemenin pis birşey olduğunu öğrendiğimden kelli o alışkanlığımdan vazgeçtim (darısı öğrenemeyenleri başına:) ) ama paylaşma ihtiyacım hiç bitmedi.
Eğer böyle bir tabiata sahipsen, büyüdükçe gördüğün, yaşadığın o muhteşem, inanılmaz şeyler azalsa da yine de paylaşma güdüne engel olamıyorsun. Eğer hiçbir şey seni heyecanlandırıp mutlu etmiyorsa zaten yaşamıyorsun, sadece hayatta kalıyorsun. Ya da biraz daha kötüsü, o güzelliği paylaşacak kimsen yok!
Çünkü o paylaşım ki; herkesle yapılmaz. Aynı frekansta olacağın, esprini, duygunu kavrayacak insanlar, bir elin parmaklarını geçmiyor çok yazık.
Ve elde kalan parmakların sayısı da giderek azaldığından sanırım, artık sosyal mecralardan paylaşım yapıyoruz. Nerede olduğumuzu, yediğimiz harika yemeği, gördüğümüz güzel manzarayı vs. Bir şekilde insan güzelliğe dahil etmek istiyor birilerini...
Herkesi dahil etmek çok güzel de bazen özelleştirmek istiyor insan. Bir güzelliğin karşısında kalp ritmin değiştiğinde ona dahil olacak bir bünye istiyor; hemen uzandığında dokunabileceği...
Eğer ömür devam ederken, şaşkınlıkla karışık, tatlı bir telaşla paylaşmak istediğin şeyler "hala" oluyorsa çok şanslısın. Bu hala yaşadığına kanıt teşkil eder.
Ve o heyecana dahil olacak, her an hazır seni dinleyecek ve ritmine uyacak biri hemen yanındaysa çok daha şanslısın. Benden sana tavsiye, sarıl, paylaş ve hiç bırakma...
Daha el kadar bebeyken bile ablamı dürtükleyip gördüğüm onca muhteşem, şaşırtıcı şeyi -anında- paylaşmak isterdim. Büyüdükçe dürtüklemenin pis birşey olduğunu öğrendiğimden kelli o alışkanlığımdan vazgeçtim (darısı öğrenemeyenleri başına:) ) ama paylaşma ihtiyacım hiç bitmedi.
Eğer böyle bir tabiata sahipsen, büyüdükçe gördüğün, yaşadığın o muhteşem, inanılmaz şeyler azalsa da yine de paylaşma güdüne engel olamıyorsun. Eğer hiçbir şey seni heyecanlandırıp mutlu etmiyorsa zaten yaşamıyorsun, sadece hayatta kalıyorsun. Ya da biraz daha kötüsü, o güzelliği paylaşacak kimsen yok!
Çünkü o paylaşım ki; herkesle yapılmaz. Aynı frekansta olacağın, esprini, duygunu kavrayacak insanlar, bir elin parmaklarını geçmiyor çok yazık.
Ve elde kalan parmakların sayısı da giderek azaldığından sanırım, artık sosyal mecralardan paylaşım yapıyoruz. Nerede olduğumuzu, yediğimiz harika yemeği, gördüğümüz güzel manzarayı vs. Bir şekilde insan güzelliğe dahil etmek istiyor birilerini...
Herkesi dahil etmek çok güzel de bazen özelleştirmek istiyor insan. Bir güzelliğin karşısında kalp ritmin değiştiğinde ona dahil olacak bir bünye istiyor; hemen uzandığında dokunabileceği...
Eğer ömür devam ederken, şaşkınlıkla karışık, tatlı bir telaşla paylaşmak istediğin şeyler "hala" oluyorsa çok şanslısın. Bu hala yaşadığına kanıt teşkil eder.
Ve o heyecana dahil olacak, her an hazır seni dinleyecek ve ritmine uyacak biri hemen yanındaysa çok daha şanslısın. Benden sana tavsiye, sarıl, paylaş ve hiç bırakma...
Yorumlar
Yorum Gönder