İyi bayramlar…

Hayır!

Nerede o eski bayramlar demeyeceğim. Rahat olunuz :)

Konuya farklı açıdan bakmayı seviyorum. Nerede o eski insanlar diye sormak daha doğru...

Sadece kendimi örnek vereceğim. Eskiden boyumdan uzun olan bir kuyruğun havalanmasıyla altından çıkanları görünce bile gülebilen bir çocukken, şimdi evdeki kokudan kaçmak için parfümlerle odama kapatıyorum kendimi. Kurban kesilirken izleyen cabbar çocuk gitti, yerine çıtkırıldım kız geldi. Çünkü değiştim.

Bayramlar değişmedi aslında… Bazı şeylerin kaybolmasına izin vermeyelim lütfen. Bu bizim elimizde. Tamamen yok olursa çok üzüleceğiz eminim.

Kapıya gelen çocuklara para ve çikolatanın ikram edildiği, ev gezmelerinden ayrılırken -utanıp sıkılarak- verilen harçlığa sevindiğimiz, bayramı tatil olarak değil de bayram olarak yaşayabileceğimiz, büyüklerin ellerini, küçüklerin yanaklarını öpücüklediğimiz, hayır duaları aldığımız, güzel dualar ettiğimiz, tüm sevdiklerin buluşup kahkahalar atabildiği, sıcacık sohbetlerle dolu, kaçak dana ve beceriksiz kasapların olmadığı, huzur dolu nice bayramlar dilerim.

Sevgiler...